Intracompartimentele drukmeting

Deze meting is aangewezen bij het vermoeden van een chronisch (inspanningsgebonden) compartimentsyndroom: meestal is deze test nuttig bij inspanningsgebonden klachten in de onderbenen, minder frequent in de bovenbenen/onderarmen. Door het optreden van een verhoogde druk in één of meerdere spierloges (doordat de spierfascia (spieromhulsel) te strak gespannen is) treedt er tijdens inspanning een zuurstoftekort op met progressieve klachten die tot rust dwingen. Typisch verdwijnen de klachten snel na het onderbreken van de sportactiviteit. Bij de meting worden eerst de betrokken spierloges aangeprikt en wordt de rustdruk gemeten. Daarna wordt aan de patiënt gevraagd de pijnklachten maximaal uit te lokken (door te stappen, lopen…) waarna de druk onmiddellijk wordt gemeten. Indien één van deze drukken in de betrokken spierloges te hoog is, is de kans reëel dat we hier met een chronisch compartimentsyndroom te maken hebben.